H δύναμη του “Δεν γνωρίζω” στο Coaching
Στον κόσμο της ενσυνειδητότητας, υπάρχει μια παράδοξη και μεταμορφωτική έννοια που είναι γνωστή ως η στάση του νου “Δεν γνωρίζω”.
H υιοθέτηση της στάσης του νου “Δεν γνωρίζω” μπορεί να είναι ένα ανεκτίμητο πλεονέκτημα τόσο για τους coaches όσο και για τους πελάτες έστω και αν φαίνεται κάτι αδιανόητο.
Σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθώ σε έξι πολύ σημαντικές πτυχές που η στάση “Δεν γνωρίζω” βοηθάει και εμπλουτίζει το ταξίδι του coaching αλλά και της ενσυνειδητότητας (mindfulness).
1. Κατανοώντας το νου “Δεν γνωρίζω”
Αυτή η στάση νου, στον πυρήνα της, μας καλεί να προσεγγίσουμε τη ζωή με τη φρεσκάδα και το θαύμα ενός αρχάριου νου, απαλλαγμένο από τους περιορισμούς αυτού που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε.
Ο Σωκράτης έλεγε “Εν οίδα ότι ουδέν οιδα”.
Σε μια κοινωνία που αγαπά την τεχνογνωσία και τη βεβαιότητα, η υιοθέτηση του μυαλού “Δεν γνωρίζω” μπορεί να φαίνεται δύσκολη και λίγο φοβιστική.
Ιδιαίτερα όταν πιστεύουμε ότι ο coach (ή ο καθένας στον τομέα του είναι expert).
2. Eλευθερία από την κριτική
Ο νους μας συνεχώς κρίνει και επικρίνει.
Ιδιαίτερα σε μια coaching συνάντηση – παρόλο που γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε εμείς ως coaches που έχουμε τις απαντήσεις- υπάρχει μέσα μας μια φωνή που φωνάζει ότι πρέπει να τα γνωρίζουμε όλα.
Έτσι μερικές φορές μπορεί να κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας.
Όταν αναγνωρίζουμε ότι δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις, είμαστε λιγότερο διατεθειμένοι να κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας ή τους άλλους.
Αυτή η απουσία κριτικής δημιουργεί έναν χώρο συμπόνιας και αποδοχής, τόσο για τον εαυτό μας όσο και για εκείνους με τους οποίους αλληλεπιδρούμε.
3. Αγκαλιάζοντας την αβεβαιότητα
Η ζωή είναι εγγενώς αβέβαιη και το μυαλό “Δεν γνωρίζω” μας καλεί να αγκαλιάσουμε αυτήν την αβεβαιότητα αντί να της αντισταθούμε. Όταν κάνουμε πρακτική mindfulness (διαλογιζόμαστε) δεν γνωρίζουμε τι πρόκειται να αναδυθεί.
Συνεπώς υπάρχει χώρος για αβεβαιότητα και για εμπόδια που μπορεί να πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Το ίδιο είναι και στο coaching. Όταν αποδεχόμαστε ότι δεν ξέρουμε πάντα τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, απελευθερωνόμαστε από το άγχος που συχνά συνοδεύει την ανάγκη για βεβαιότητα.
Το “Δεν γνωρίζω” δεν είναι στρατηγική. Απλά, πραγματικά δεν γνωρίζουμε.
Στην πρακτική mindfulness, αυτό μεταφράζεται σε μια προθυμία να είμαστε πλήρως παρόντες στο εδώ και τώρα, αντί να ανησυχούμε για το τι μπορεί να ακολουθήσει.
Μας επιτρέπει να είμαστε σταθεροί, γειωμένοι και ήρεμοι στη μέση της απρόβλεπτης ζωής.
4. Καλλιεργώντας την περιέργεια
Η στάση «Δεν ξέρω» μας ενθαρρύνει να καλλιεργήσουμε μια αίσθηση περιέργειας και απορίας για τον κόσμο γύρω μας.
Αντί να υποθέτουμε ότι καταλαβαίνουμε τα πάντα, προσεγγίζουμε κάθε στιγμή με την ερώτηση, “Τι μπορώ να μάθω από αυτό;”
Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να εμβαθύνουμε στην επίγνωση της παρούσας στιγμής. Γινόμαστε ανοιχτοί στη διερεύνηση των εσωτερικών και εξωτερικών μας εμπειριών.
Η στάση “Δεν γνωρίζω” ενθαρρύνει τους coaches και τους πελάτες να προσεγγίζουν κάθε συνεδρία με φρέσκα μάτια και ανοιχτή καρδιά.
Αντί να υποθέτουμε ως coaches ότι έχουμε όλες τις απαντήσεις, αφήνουμε χώρο για την ανάδυση νέων γνώσεων και προοπτικών.
-Για τον coach, αυτό σημαίνει να επαναδιατυπώσει ερωτήσεις για να προσκαλέσει την περιέργεια παρά την κριτική.
-Για τον πελάτη, σημαίνει να είναι δεκτικός στην ανακάλυψη του εαυτού του και στην προσωπική ανάπτυξη χωρίς προκαταλήψεις για το ποιος πρέπει να είναι ή τι πρέπει να επιτύχει.
5. Χώρος για ανάπτυξη
Ίσως μια από τις πιο ισχυρές πτυχές της στάσης του νου “Δεν γνωρίζω” είναι η ικανότητά του να ενθαρρύνει την προσωπική ανάπτυξη και την αυτοανακάλυψη.
Όταν χαλαρώνουμε και αφήνουμε ό,τι πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε, δημιουργούμε χώρο για να αναδυθούν νέες ιδέες, προοπτικές και εμπειρίες.
Όταν ανοίγει χώρος, αυτό μας επιτρέπει να αναδυθούν κρυφές πεποιθήσεις, φόβοι και μοτίβα που μπορεί να στέκονται ως εμπόδια στην προσωπική ανάπτυξη του coachee (αλλά και του coach)
6. Παρουσία και Σύνδεση
Το “Δεν γνωρίζω” είναι μια πρόσκληση (και πρόκληση θα έλεγα) να κατοικήσουμε πλήρως το παρόν. Ενθαρρύνει τους coaches και τους πελάτες να αφήσουν τις μελλοντικές προσδοκίες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συνδεθούν πιο βαθιά με την παρούσα στιγμή.
Έτσι, ο coach μπορεί να προσφέρει την πλήρη προσοχή του στον coahee και να τον ακούει με γνήσια περιέργεια και ενσυναίσθηση, χωρίς να υποθέτει ότι γνωρίζει ήδη τις σκέψεις ή τα κίνητρά του coachee.
Ο coachee με τη σειρά του μπορεί να συμμετέχει και να δεσμευτεί περισσότερο στη διεργασία του coaching χωρίς το βάρος των προκατειλημμένων ιδεών σχετικά με τους στόχους ή τους περιορισμούς του.
Όταν προσεγγίζουμε ανθρώπους με τη στάση του νου “Δεν γνωρίζω” δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για βαθύτερες και πιο αυθεντικές συνδέσεις.
Όταν αποδεχόμαστε ότι δεν ξέρουμε πάντα τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, απελευθερωνόμαστε από το άγχος που συχνά συνοδεύει την ανάγκη για βεβαιότητα.
Η νοοτροπία “Δεν γνωρίζω” έχει τη δύναμη να οδηγήσει σε βαθιά εσωτερική ανάπτυξη και ανακάλυψη του εαυτού μας, μεταμορφώνοντας όχι μόνο τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με τον εαυτό μας αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο γύρω μας.
Έτσι, την επόμενη φορά που στο coaching θα “πιάσετε” τον εαυτό σας να λαχταρά απαντήσεις ή βεβαιότητα, σκεφτείτε και αγκαλιάσετε τη σοφία του νου «Δεν γνωρίζω» και παρατηρήστε πού σας οδηγεί στο ταξίδι του coaching και της ενσυνειδητότητας (mindfulness).
The Mindful Voice
Olga Papatriandafillou
Member of “Coaching Skills & Tools in Practice” Faculty
Mindfulness Teacher- Psychotherapist
Mindfulness Institute
www.mindfulnessinstitute.gr
Connect with Olga on LinkedIn here
